Нашто Гаврош бреше!

Не так давно у обласнỹв пресі появилася новина, котра мала поразити ушитких читачỹв: ужгородський новинарь (а по совміститільству антирусин) из порошкỹвським коріньом на имя Гаврош, стає побідитільом цілодержавного (!) конкурса на ліпшый сценарій філма про Шевченка. Знавучи, õш Гаврош є таким собі спеціалістом-ни-по-чому, бо окрем ліпити антирусинство и сквернословити ( порноґрафію чомусь называть еротичнõв поезійõв - ищи и брошуру упустив из назвõв «Еротична поезія», хотя там поезійõв и не пахне, та й еротику хлõпіць путать из порноґрафійõв), сись «спеціаліст» не знає бỹлше нич, я пõчов глядати по інтернету детальнішу інформацію за тот конкурс. И найшõв”им дуже інтересну річ: оказалося, õш у тỹм цілодержавнỹм (!) конкурсі участвовали аж двоє (!?) конкурсантỹв. Ци орґанізаторы конкурса штõсь недоробили, ци украйинцям уже Шевченко «до лампоша», но и так мусай было результаты конкурса якõсь уголошовати и преміальні грõші даяк ділити. И рішили орґанізаторы по-соломоновськи - никого не обыйти: истиннõму побідитілю дали 60% преміальных, а опстаток якийись дали Гаврошу. И тут у наших ужгородських писак «майнула думка в голові» - а чому бы Гавроша не назвати побідитільом! Хотя, треба ся признати, у цілỹм світі побідитіль лем єден – тот, ко побідив, т.є. заньов першоє місто. А другоє и тритьоє, кідь такі суть, тото лем лауреаты, но нияк не побідитілі. Но што стойить ужгородським писакам перекрутити реалні факты, они уже так собі набили руку на перекручованю русинськõï історичнõï реалности, што добавити ищи єдну казку до мõря казок ïм не стойило ниякого труда. Як каже русинська поговорка, брехати – тото ни сяги рубати (поз. Русинсько-русько-украйинський фразеолоґічный словарь , Д.Поп, Ужгород, 2011), а діла ужгородських «правдолюбỹв» брехати - ги солодкий мед ложками істи. Так што не пилуйтеся поздоровляти новинаря-антирусина Гавроша из «новим розумінням теми Шевченка», брехня тото ушитко, Олександр Гаврош по-новому, реально побзерати на світ уже невалõвшный.